Alzingen- Virton 87km

Vanmorgen om 8.30u vertrokken.
Eerst maar even naar de bakker voor een ontbijt.
Toen, helemaal weer gesterkt de route vervolgd.
Richting Luxemburg en Kokkelscheuer.
Daar begon het klimmen!
Bij Leudelange, richting Ehlange kreeg ik 12% voor mijn kiezen.
De hele weg tot aan de Belgische grens is één grote aaneenschakeling van klimmen en dalen.
Ik weet nu ook waarom de survivaltripjes hier zo populair zijn.
Het was heel warm en ik heb geregeld mijn bidons moeten bijvullen.
Ik geloof dat ik vandaag meer dan vijf liter water heb gedronken.
In Messancy kwam ik een andere Nederlander tegen.
Even een kleine pauze met een praatje ingelast.
Het was hem ook al opgevallen dat je onderweg weinig fietsers tegen komt.
En 's avonds op de campings komen ze van alle kanten aanzetten.
Of ze soms stiekem een stukje met de trein gaan?
Deze opmerking geldt niet voor jou, Jan. Jij was gehandicapt!
Dit gedeelte van de route heeft ook weinig voorzieningen om even iets te eten of te drinken.
Misschien is dit wel een gat in de markt en moet ik hier een tentje gaan openen.
Er zijn ook weinig campings.
Ik zocht een camping in Lahage waar volgens mijn boekje een camping moest zijn.
Ik zocht en vond inderdaad een weiland , verder onbewoond met één caravan en het sanitair in de stal.
Toch een goed plan als ik dan toch een "staminee" begin moet er ook maar meteen een camping bij.
Maar goed, dit was dus niks, verderop in Meix-devant-virton zou ook een camping zijn, niet dus.
Iets anders als een bed en breakfast zag ik ook niet dus toen mijn GPS maar aan het werk gezet. En die vond er één, 4 kilometer verderop.
4 km. is niet ver, maar de laatste klim van 10% deed me bijna de das om. Aangezien het veel te warm was voor een das zakte het dus naar mijn benen.
Nu ben ik hier op een mooie camping waar ik mijn benen even rust moet gunnen op een mooi plekje in de schaduw.
Het was een ware overlevingstocht vandaag. Ik ga vanavond vroeg plat,
in de hoop dat mijn benen morgen weer de pedalen rond krijgen.

tot morgen, Frans.