Poitiers - Nanteuil -en -Vallée 100km

Gisteren had ik geen internet en moest ik alles telefonisch doorgeven. Het gaat allemaal niet zo makkelijk. Door het noodweer van de afgelopen dagen ( regen en onweer ) is het communicatiesysteem van Frankrijk behoorlijk ontregeld. Op dit moment heb ik ook weer bijna geen bereik. Je moet het ongeveer zo voorstellen. Ik zit in een soort fietsenhok met mijn laptop op schoot een e-mail aan het thuisfront te schrijven. Het kostte even moeite deze plek te vinden want op diverse plekken op de camping heb ik whatsappjes gestuurd om te kijken of ze over kwamen. Nou in het fietsenschuurtje dus!
Gelukkig heb ik tijdens mijn werk (vroeger, het lijkt nu wel heel lang geleden..) vaak moeten improviseren aan boord van de schepen. Vond dat altijd wel leuk. Altijd spannend of het lukte. Dat zelfde gevoel had ik vandaag weer.
Maar goed, dit wat betreft de communicatie . Nu verder met de fietstoer.

Vanaf de camping weer vertrokken richting Poitiers, na 7 km. stond ik weer voor de straat van 10%, maar dat was eenrichting verkeer en vrij smal dus ik moest voor een andere weg kiezen.
Dat viel niet mee. Na vier keer een Route Barrée, zodat ik overal omheen moest fietsen was ik 9 km. verder pas weer op de route.
Volgens mij valt het nog wel mee met de crisis van Frankrijk want ze zijn echt overal aan het werk! Ik heb zo veel tijd verloren, klinkt raar misschien voor een pensionado , maar een mens wil toch verder.
Dus ik heb Poitiers maar verder laten liggen.
Je komt hier echt door een gebied waar in een heel ver verleden de bloedigste veldslagen van Frankrijk hebben plaats gevonden ( de honderdjarige oorlog tussen Frankrijk en Engeland) De "resten" vind je nog in een plaats als La Cardinerie.
Verder weer veel dorpjes die de naam noemen niet eens waardig zijn.
!0 huizen , geen kerk en geen kroeg.
De route loopt langs tientallen kilometers landbouwvelden waar op zondag geen mens te bekennen is.
Na z'n 35km. duikt Carroux op. Daar zag ik een toren, deze maakte eeuwenlang deel uit van een enorme abdijkerk uit 1096.
De resten van deze kerk werden kort na de Franse revolutie gesloopt, alleen de toren staat er nog. Maar... naast die toren lag een groot schaduwrijk terras. Alle gevoel voor historie ten spijt , maar op een warme dag is een schaduwrijk terras een zegen (ik blijf in stijl)
Tijd dus voor een lange pauze. Dat was genieten!
Vanaf Carroux werd het landschap weer meer glooiend met af en toe een hellinkje. Veel bossen, veel velden met wijnbouw

Na Messeux kwam er een lange afdaling naar Nanteuil -en- Vallée waar ik nu op de camping sta.

Van het noodweer heb ik weinig last gehad. Het was 's nachts en ik heb een prima tent, blijkt. Gisteren zag het er overdag vaak dreigend uit maar dat was ook alles.
Het fietsen gaat nog steeds prima, geen last van zadelpijn of andere ongemakken.
Wel had ik meer fietsers op deze route verwacht, maar dat is dus niet zo.
Daar kan ik verder ook niets aan veranderen. Op de camping spreek je altijd wel even iemand en op een terrasje ook. Dus het is niet zo dat ik nooit iemand spreek maar het is even een praatje over het weer of de route.
Ik denk dat ik nu ongeveer op een derde van mijn toer ben en Bordeaux komt al aardig in de buurt.

Bonjour, Frans.